BACK to Home > Indices > Index 0 of all MSS

Ms: Paris lat. 3110 ff. 59va-

Ed.:


Prologue acrostiche (D'Alverny)
Me ne deus magnuM quem crdula uox uocat agnuM
Vndisono fluctV consolator sine luctV
Sidereas sedeS intrare iubebis et edeS
Imum fecistI quem de celo repulistI
5 Celitus en doneC uirtute ualens adeo neC
Vt regeret ceutV celestia regmina(!) nutV
Statum cum limiS hominem plasmaueris imiS
Ex cuius seuE costa corpus facis EuE
Nos cuius crimeN facit aulae perdere limeN
10 Rex tamen ipse datoR bonitatis et omni creatoR
Atrarum paruA terre rarum uisitat aruA
Regum rex emptoR ueteris seclique redemptoR
Virgineo fructV nos saluauit sine luctV
Sic pie pergebaS et sic in carne latebaS
15 Clarus eras uigil hiC sed et es modo clarior illiC
Astra regens dextrA praeclarus et intus et extrA
Nobiliter lumeN simul et cum lumine numeN
Ore salutiferO mittens cum flamine uerO
Vernis hos nutV tua faxis dicere ceutV |p. 275|
20 Innumerisque datI sunt paenis et cruciatI
Lumina mundi saL auro pluris precii saL
Eterne uitE portant diademaque mitE
Tecum censebunT et in ipsa sede sedebunT
Veraces cultV ueraces iudice uultV
25 Orum preceptO saluatur iustus adeptO
Cum sequitur uigil hiC exemplum quod iuuat illiC
Ergo tuum summE deus horteris puerum mE
Mentibus immensvM donans pro munere sensvM
Et sic dignarE nos tecum Christe locarE
30 Ad celi castrA ueniamus nos et ad astrA
Rex regum rectoR ubi sidis(!) ab ethere uectoR
Vt nostre datV uoces uno cominatV
Spernentes fraudeS cantent per secula laudeS |P59vb|

9 facit P, fecit D'Alverny
10 dator D'Alverny, dator P
10 o(mn)i P, omnium D'Alverny
11 t(er)re P, ter(re) D'Alverny
19 tua P, tuo D'Alverny
25 preceptO saluatur correxi, precepto O saluatur P, precepto (o) D'Alverny
31 sedes s.l. P


ceperat correxit D'Alverby, cerpserat P
Unica regma, specialis uirgo, supina
Spes, septem natas non carne uiri generatas
Lactat per partes quas septem credimus artes
Turbaque mammarum superatur lacte duarum
5 Nec plus quam flammae didicerunt fallere mammae
Has ego formosas credo satis et speciosas ego P, ergo D'Alverny
He uincunt dominas quiduis cantando marinas
Ipsam siluanam supernant uenando Dianam
Cinthia tam bellis cedit super sui astra puellis
10 His non astricta uult esse Proserpina uicta
Non est mortalis quales sunt femina talis
Querunt has belli mundique probique puelli
Que tamen absque meris nullos iungunt sibi cleris
Hec, cum naiadum turba comitante suarum naiadum correxit D'Alverby, naiaru(m) P
15 Pergebat pratum iuxta flores spaciatum
Sub quodam monte quo gaudet siluula fonte 1
Nec ualet inferre Phebus sua lumina terrae
Est ibi fons iugis tibi, tu qui gutture mugis
Et nemus est amabile semper per tempus aprile amabile correxit D'Alverny, abibile P
20 Haut procul hinc moti cultoris mansio noti
Extiterat ruris latis circumdata muris |p. 276|
Hirsuta pelle cui sunt de more capellae 2
Est etiam numus gratum sibi filius unus
Qui tener etatis inuentor erat feritatis 3
25 Preerit et hic primus inuentor fraudis 4, et unus
Quo fuit in ulla non ingeniosior illa
Per falsum rerum scit flocci pendere uerum
Cum tamen ignota prudencia sit sibi tota
Pauit caprinas turbas nec nouit ouinas
30 Et iuxta fontis decursus et iuga montis 5
Ante notatarum quo uenit mater herarum.
In summo mane, dum Phebus lumine plane
Inciperet primis humilis pulcrhescere(!) rimis
Nec dum iocundum calescerat undique mundum
35 Et nondum flores prodebant caumate rores
Frigora nocturna nec ceperat aura diurna
Densa stetit ramis prebens habitacula damis
Siluula pennigerae sub qua uolucres cecinere
Arguta laude uox illic plausit alaudae
40 Garrulat hic plene laudes guttur philomenae
Priuatis mundo pullis ibi garrit hyrundo
Quod placet in somnis tibi sic uolucris canit omnis
Huc pastor uillae tunc Oclus 6 uenerat ille
Dum simul aurora deleuerat astra decora
45 Quo cum reginam perceperat esse Sabinam
Et quam sint flores uidet omnes candidiores 7

1. Allusion au Parnasse? ou au mont Lycéee en Arcadie? (D'Alverny)
2. Il y a sans doute là une réminiscence d'un hémistiche d'Ovide, Fast., II, 361: «Cornupedi Fauno caesa de more capella.» (D'Alverby)
   Allusion à Pan? Cf., Aen., VIII, 282: «pellibus in morem cincti», et le commentaire de Servius, éd. Thelo-Hagen, II, p. 237: «aut «ex more» quia Pan deus Arcadiae pellitus sit». (D'Alverby)
3. Réminiscence d'Ovide, Fast., II, 271 et suiv, description de l'Arcadie sauvage et agreste: «vita feris similis»? (D'Alverby)
4. Allusion `a Mercure, autre divinité arcadienne, et généralement considéré comme père de Pan? (D'Alverby)
5. Buc., V, 76. (D'Alverby)
6. Le nom de ce personnage imaginaire a-t-il été inspiré par l'Ocnus dont parle Virgile (Aen., X, 198, 201)? Mais c'est le fondateur de Mantoue, et non un pâtre. Cf. Servius, éd. Thilo-Hagen, p. 412-413. (D'Alverby)
7. Nous arrêtons ici cette citation, car c'est à cet endroit que se trouve la trace d'un feuillet coupé, et une lacune possible dans le texte. (D'Alverby)


f. 60r, pictures of a goddes who has a board saying "INICIVM SAPIENTIE TIMOR DOMINI",
two girls (dialectica and grammtica) on both sides,
and five girls and a boy (astronomia, aritmetica, pastor Oclus ---tor, geometria, rethorica, mvsyca, from the lest to the right) below.

------ --------. Sed non animalia uille
----- ut census neqit(!) omnis eis dare sensus
----- sed et absentem nequeunt medici dare mente
Ergo peritorum iam nullus amatur eorum.
5 Nec(?) ualet intonsae sponsiue cliens fore sponsae
Cui(?) dicit limen ego sum per me latro crimen
--itet, et intrabit --- que loca ianua stabit
Quam(?) tuus oxp()e laudat sermunculus iste
---mi formosa speciosa ueni generosa
10 Namque(?) columbarum tibi su----- solidarum(?)
Ante(?) tuas leges mundi nondiligo reges
------ laudanda laudando glorificanda
----- et psalmista predixisti Dauid ista
----- dilexi Christi quam pecto--- uexi
15 Quam(?) quia cordis amant mentes in tempore clamant
-----chi, Christe bone, sperandae dono coronae
Hanc(?) ne lentus ebes rogitare per omnia debes
Quae(?) femellarum delet probra cuncta bonarum
---fias uere liber praua muliere
20 --ocet deuote cristum fortem rogo pro te
IMADASI